ΓΑΤΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Παρουσίαση
Το Πολυτεχνείο είναι η κορυφαία μαζική εκδήλωση του αντιδικτατορικού αγώνα, η πιο μαχητική, η πιο μεγάλη σε συμμετοχή και διάρκεια, η πιο σημαντική σε πολιτικό αποτέλεσμα. Ήταν ένα αυθόρμητο ξεσήκωμα, με αγωνιστική παρόρμηση, που δεν προγραμματίστηκε, σχεδιάστηκε, οργανώθηκε από τα πριν. Αυτό δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι ήταν μια πολιτική πράξη τυχαία, έξω από το πολιτικό αντιδικτατορικό παιχνίδι για τα δεδομένα του, την κλιμάκωση της σύγκρουσης του φοιτητικού κινήματος με τη στρατιωτική χούντα, χωρίς προηγούμενο και συνέχεια από την αντιδικτατορική πάλη της φοιτητικής νεολαίας, που ξεκινάει από την πρώτη μέρα που κατέβηκαν τα τανκς. Αυτό το βιβλίο είναι η ιστορία του Πολυτεχνείου. Ένα βιβλίο τίμιο, χωρίς προκαταλήψεις και εκ των υστέρων πολιτικές σκοπιμότητες, προπαντός χωρίς την πάσα αδιαφάνεια και υπερβολή. Ένα βιβλίο ιστορίας και πολιτικής.Το «Χρονικό» εξιστορεί, μέρα τη μέρα, ώρα την ώρα, τα γεγονότα, από την αρχή της κατάληψης μέχρι την ώρα της εισβολής. Το «Σε πρώτο πρόσωπο», είναι μια σειρά καταθέσεις των πρωταγωνιστών για την πορεία του φοιτητικού κινήματος μέχρι το Πολυτεχνείο, για την κατάληψη και τις λειτουργίες της, τις αντινομίες και τις αντιπαραθέσεις της, το πολιτικό της στίγμα, μια συνεκτίμηση για κείνο που λέμε γενικότερα πολιτικό σκέλος, πολιτικό αποτέλεσμα. Τα «Ντοκουμέντα», από την Ασφάλεια, και την ΕΣΑ, είναι το τρίτο και τελευταίο μέρος. Το Πολυτεχνείο το εκμεταλλεύτηκαν πολλοί και πολλοί προσπάθησαν να το καπελώσουν. Έγινε στοιχείο του πολιτικού συρμού, προϊόν υπερκατανάλωσης και πατριδολάγνας μεγαλοστομίας. Κάπου, λοιπόν, το ξέφτισαν και το κακοποίησαν. Παρόλα αυτά, εξακολουθεί να ζει και να λάμπει. Έγινε οργανικό στοιχείο της ιστορικής συνείδησης του έθνους, καταχωρήθηκε στην ιστορική μνήμη. Με ό,τι αρνητικό και θετικό συνεπάγεται αυτό για την βαθύτερη ιδεοπολιτική του ουσία.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Εισαγωγή
Φοβάμαι: Μανόλης Αναγνωστάκης
ΕΝΟΤΗΤΑ Α’: ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ
Πρόλογος στην α’ έκδοση
Πολυτεχνείο: Ρεπορτάζ με την Ιστορία
Ο ταραγμένος Νοέμβρης του ’73. Χρονολόγιο
Αυτό καθόρισε τις εξελίξεις. Στρογγυλό τραπέζι – Νοέμβρης 1983: Μίμης Ανδρουλάκης – Κώστας Λαλιώτης – Στέλιος Λογοθέτης – Δημήτρης Χατζησωκράτης – Στέφανος Τζουμάκας
Συντονίζει: ο Γιώργος Γάτος
ΕΝΟΤΗΤΑ Β’: ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ – ΕΙΚΟΣΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ
-τα πρώτα βήματα (1967-69): Γιάννης Ρέγκας
-από την ΕΚΙΝ στη Νομική: Γιώργος Παπαπέτρου
-οι τοπικοί σύλλογοι: Στέλιος Βίος
-η Νομική: Νίκος Μπίστης
-από τη Νομική στο Πολυτεχνείο: Δημήτρης Παπαχρήστος
-οι συνελεύσεις: Βέρα Δαμόφλη
-η συγκυρία: Σταύρος Λυγερός
-η κατάληψη: Στέλιος Λογοθέτης
-η συντονιστική επιτροπή: Δημήτρης Χατζησωκράτης
-ο σταθμός: Λάμπρος Παπαδημητράκης
-η περιφρούρηση: Γιώργος Φιλιππάκης
-η επιμελητεία: Γιάννης Κοροβέσης
-το ιατρείο: Αντωνία Χαρίτου
-η εργατική συνέλευση: Αντώνης Ταβάνης
-αντιπαράθεση θέσεων: Στέλιος Παπάς
-ο πολιτικός κόσμος: Χρίστος Λάζος
-ο τύπος: Μηνάς Παπάζογλου
-οι αμερικανοί: Αλέξης Παπαχελάς
-επί της ουσίας: Διονύσης Μαυρογένης
-τι ήταν, πώς προέκυψε, πώς λειτούργησε, με ποιο πολιτικό χαρακτήρα, με ποιες πολιτικές δυνάμεις και ποιο πολιτικό στόχο, τι πολιτικά αποτελέσματα είχε και πως φτάνει, τι είναι σήμερα για μας το Πολυτεχνείο;: Νίκος Χριστοδουλάκης
-τι ήταν, τι υπηρέτησε, τι απέδωσε, πως φτάνει σε μας το Πολυτεχνείο;: Μίμης Ανδρουλάκης
ΕΝΟΤΗΤΑ Γ’: ΤΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ
Α -Μέρες Πολυτεχνείου:
-μηνύματα σταθμού
-απόρρητη έκθεση ασφάλειας για τα γεγονότα
-τα τανκς
-ο στρατός
-περί ανησυχητικών ειδήσεων
-έλεγχος – λογοκρισία
-δελτία… καιρού
Β -Φοιτητικό κίνημα-α’:
-ο όρκος της Νομικής
-οι πρώτες υπογραφές
-επιτροπή κατάληψης Νομικής
-επιτροπές και καταλήψεις
-συντονιστική επιτροπή κατάληψης Πολυτεχνείου
Γ -Φοιτητικό κίνημα-β’:
-αποβολές για καταδίκες
-συλλήψεις και προσαγωγές
-παράνομη φοιτητική εκδήλωση
-απολογία στη σύγκλητο
-στράτευση
-φρονήματα στρατευσίμων
-κρατούμενοι σε απομόνωση
-τα θύματα του Πολυτεχνείου
-συλλήψεις μετά το Πολυτεχνείο
-καταζητούμενοι της ΕΣΑ
-φακελώματα
-διωκόμενοι
-διώξεις ΕΑΤ-ΕΣΑ
Δ -Έργα και ημέρες:
-ευπειθείς
-χαφιεδισμός στα σχολεία
-λογοκρισία
-με το καρότο και το μαστίγιο
-παράνοια και ασυναρτησία
Ε -Τα ανθρωπάκια: επινοήσεις του Κώστα Μητρόπουλου… υπό την σκιά της λογοκρισίας
Φωτογραφικά ντοκουμέντα
Related Products…
Χρέος τιμής προς το μεγάλο γλύπτη-φιλόσοφο Δημήτριο Φιλιππότη, που χάρισε στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην γενέτειρά του τον Πύργο της Τήνου, τη δόξα του, θεωρώ την έκδοση αυτού του βιβλίου.
Δεν θα ήθελα να εκτιμηθεί η έκδοση αυτή ως ευαισθησία συγγενή προς συγγενή, επειδή έτυχε να έχω τις ρίζες μου στην ίδια οικογένεια του Δημ. Φιλιππότη. Είναι ένα χρέος, που πιστεύω πως κάθε Έλληνας αισθάνεται για τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι ξεκίνησαν άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, από τα φτωχικά χωριά τους, χωρίς καμιά βοήθεια, χωρίς κανένα ιδιαίτερο εφόδιο, αλλά μονάχα με την πίστη τους στην εργασία και, βέβαια, με το μεγάλο τους ταλέντο.
Ο Δημήτριος Φιλιππότης έτσι ξεκίνησε από τον Πύργο της Τήνου. Μόνος, απροστάτευτος, αλλά δυνατός και ταλαντούχος. Κι όχι μόνο έκανε τους δασκάλους του στην Αθήνα να τον φέρνουν σαν παράδειγμα εργατικότητας και καλλιτεχνικής δημιουργίας, αλλά και τους ξένους στη Ρώμη, όπου συνέχισε τις σπουδές του, να τον βραβεύουν και να τον θαυμάζουν.
Όπως και άλλοι μεγάλοι των Γραμμάτων και της Τέχνης έτσι κι ο Δημήτριος Φιλιππότης έζησε ξεχασμένος και πικραμένος. Αναγκαζόταν για να επιβιώσει αυτός ο μεγάλος γλύπτης-φιλόσοφος, αυτός ο “μαρμαροφάγος”, να κατασκευάζει, όπως έλεγε, “σταυρουδάκια” για τάφους, χωρίς να μπορεί ν’ ασχοληθεί αποκλειστικά με το δημιουργικό του έργο.
Δεκατέσσερα χρόνια κρατούσε τον “Ξυλοθραύστη” του στο γύψο και όταν τον μετέφερε σε μάρμαρο χρειάστηκαν άλλα είκοσι χρόνια για να τον αγοράσει ο Δήμος Αθηναίων. Βέβαια του έδωσαν ένα μετάλλιο στα 80 χρόνια του, όταν ήταν πια σχεδόν τυφλός.
Η έκδοση της βιογραφίας του Δημητρίου Φιλιππότη, που έγραψε ο Γιάννης Καιροφύλας με την προτροπή μου, ας είναι ένα μνημόσυνο γι’ αυτόν που τίμησε την Νεοελληνική γλυπτική, όσο λίγοι καλλιτέχνες και έδωσε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τον Πύργο της Τήνου, την ικανοποίηση ότι γέννησε έναν ακόμη Μεγάλο της Τέχνης. (Από την έκδοση)