ΤΗΝΙΑΚΟΙ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΩΝΕΣ

..Αυτή η αναγκαστική, σχεδόν μονοσήμαντη, εξάρτηση από την πέτρα έδωσε τη δυνατότητα της δημιουργίας του παραδοσιακού περιβάλλοντος της Τήνου και, επί πλέον, την παράδοση που, ακόμα και σήμερα, έχει το δικό της νόημα και περιεχόμενο, του Τηνιακού λιθοξόου, χτίστη και μάστορα, δίπλα στον Τηνιακό γλύπτη και μαρμαροτεχνίτη… Έτσι, όταν μαζί με τους Ενετούς έρχονται και οι περιστεριώνες στο νησί, ο Τηνιακός μάστορας είναι έτοιμος… Θυμάται πως δούλεψε και δουλεύει τα σπίτια του, τα εκκλησάκια και τα εικονοστάσια, τους ανεμόμυλους, τα γεφυράκια και τις κρήνες. Κι αποφασίζει να δώσει και στους περιστεριώνες το μερίδιο από την τέχνη του. Τους χτίζει, τους πελεκά, τους στολίζει και τους κεντά, με όλα εκείνα τα αρχέτυπα και πάντα ζωντανά στοιχεία, που κρατούν μέχρι σήμερα σε εγρήγορση και διέγερση αρχιτέκτονες, λαογράφους και κάθε λογής μελετητές της τέχνης και της ιστορίας. Λουσμένους στο πυρακτωμένο φως και κόντρα στον άνεμο. Χαριτωμένους, μα και αγέρωχους. Παλιούς, μα και ζωντανούς. Κομψούς, μα και επιβλητικούς. Γέννημα της σχέσης ανθρώπου και πέτρας, μιας σχέσης αρχέγονης και μονοϋπόστατης… (Από τον πρόλογο του Γεώργιου Κ. Στουρνάρα)